از هنگامي كه خداوند مشغول خلق زن بود، شش روز مي گذشت.
فرشته اي ظاهر شد و عرض كرد : چرا اين همه وقت صرف اين يكي مي فرماييد؟
خداوند پاسخ داد : دستور كار او را ديده اي ؟
او بايد كاملا” قابل شستشو باشد، اما پلاستيكي نباشد.
بايد دويست قطعه متحرك داشته باشد، كه همگي قابل جايگزيني باشند.
بايد بتواند با خوردن قهوه تلخ بدون شكر و غذاي شب مانده كار كند.
بايد دامني داشته باشد كه همزمان دو بچه را در خودش جا دهد و وقتي از جايش بلند شد ناپديد شود.
بوسه اي داشته باشد كه بتواند همه دردها را، از زانوي خراشيده گرفته تا قلب شكسته، درمان كند.
و شش جفت دست داشته باشد.
فرشته از شنيدن اين همه مبهوت شد…
گفت : شش جفت دست ؟ امكان ندارد ؟
خداوند پاسخ داد : فقط دست ها نيستند. مادرها بايد سه جفت چشم هم داشته باشند.
-اين ترتيب، اين مي شود يك الگوي متعارف براي آنها.
خداوند سري تكان داد و فرمود : بله.
يك جفت براي وقتي كه از بچه هايش مي پرسد كه چه كار مي كنيد
از پشت در بسته هم بتواند ببيندشان.
يك جفت بايد پشت سرش داشته باشد كه آنچه را لازم است بفهمد !!
و جفت سوم همين جا روي صورتش است كه وقتي به بچه خطاكارش نگاه كند،
بتواند بدون كلام به او بگويد او را مي فهمد و دوستش دارد.
فرشته سعي كرد جلوي خدا را بگيرد.
اين همه كار براي يك روز خيلي زياد است. باشد فردا تمامش بفرماييد .
خداوند فرمود : نمي شود !!
چيزي نمانده تا كار خلق اين مخلوقي را كه اين همه به من نزديك است، تمام كنم.
از اين پس مي تواند هنگام بيماري، خودش را درمان كند،
يك خانواده را با يك قرص نان سير كند و يك بچه پنج سال را وادار كند دوش بگيرد.
فرشته نزديك شد و به زن دست زد.
اما اي خداوند، او را خيلي نرم آفريدي .
بله نرم است، اما او را سخت هم آفريده ام.
تصورش را هم نمي تواني بكني كه تا چه حد مي تواند تحمل كند و زحمت بكشد .
فرشته پرسيد : فكر هم مي تواند بكند ؟
خداوند پاسخ داد : نه تنها فكر مي كند، بلكه قوه استدلال و مذاكره هم دارد .
آن گاه فرشته متوجه چيزي شد و به گونه زن دست زد.
اي واي، مثل اينكه اين نمونه نشتي دارد. به شما گفتم كه در اين يكي زيادي مواد مصرف كرده ايد.
خداوند مخالفت كرد : آن كه نشتي نيست، اشك است.
فرشته پرسيد : اشك ديگر چيست ؟
خداوند گفت : اشك وسيله اي است براي ابراز شادي، اندوه، درد، نا اميدي، تنهايي، سوگ و غرورش.
فرشته متاثر شد.
شما نابغه‌ايد اي خداوند، شما فكر همه چيز را كرده ايد، چون زن ها واقعا” حيرت انگيزند.
زن ها قدرتي دارند كه مردان را متحير مي كنند.
همواره بچه ها را به دندان مي كشند.
سختي ها را بهتر تحمل مي كنند.
بار زندگي را به دوش مي كشند،
ولي شادي، عشق و لذت به فضاي خانه مي پراكنند.
وقتي مي خواهند جيغ بزنند، با لبخند مي زنند.
وقتي مي خواهند گريه كنند، آواز مي خوانند.
وقتي خوشحالند گريه مي كنند.
و وقتي عصباني اند مي خندند.
براي آنچه باور دارند مي جنگند.
در مقابل بي عدالتي مي ايستند.
وقتي مطمئن اند راه حل ديگري وجود دارد، نه نمي پذيرند.
بدون كفش نو سر مي كنند، كه بچه هايشان كفش نو داشته باشند.
براي همراهي يك دوست مضطرب، با او به دكتر مي روند.
بدون قيد و شرط دوست مي دارند.
وقتي بچه هايشان به موفقيتي دست پيدا مي كنند گريه مي كنند
و و قتي دوستانشان پاداش مي گيرند، مي خندند.
در مرگ يك دوست، دل شان مي شكند.
در از دست دادن يكي از اعضاي خانواده اندوهگين مي شوند،
با اينحال وقتي مي بينند همه از پا افتاده اند، قوي، پابرجا مي مانند.
آنها مي رانند، مي پرند، راه مي روند، مي دوند كه نشانتان بدهند چه قدر برايشان مهم هستيد.
قلب زن است كه جهان را به چرخش در مي آورد
زن ها در هر اندازه و رنگ و شكلي موجودند مي دانند كه بغل كردن
و بوسيدن مي تواند هر دل شكسته اي را التيام بخشد
كار زن ها بيش از بچه به دنيا آوردن است،
آنها شادي و اميد به ارمغان مي آورند. آنها شفقت و فكر نو مي بخشند
زن ها چيزهاي زيادي براي گفتن و براي بخشيدن دارند
خداوند گفت : اين مخلوق عظيم فقط يك عيب دارد
فرشته پرسيد : چه عيبي ؟
خداوند گفت : قدر خودش را نمي داند . . .
)
